Jaarlijks maken ongeveer 6.000 minderjarige kinderen een complexe scheiding van hun ouders mee. De gevolgen van zo’n scheiding groot, ook voor de kinderen. Vaak komen zij in de knel, omdat ouders er niet in slagen hun ouderschap na (echt)scheiding vorm te geven. Een vechtscheiding kent alleen maar verliezers. Door de inzet van hulpverlening kunnen de nadelige gevolgen beperkt blijven.
Ongeveer 10 tot 15 procent van alle scheidingen is een vechtscheiding. Deze scheidingen kenmerken zich door hevige ruzies en geen enkel contact tussen de ouders. Kinderen kunnen hierdoor emotioneel verwaarloosd raken en angstig en eenzaam zijn.
Vaak is er ook sprake van een loyaliteitsconflict, als ouders elkaar zwartmaken. Onderzoek wijst uit dat kinderen bij een complexe scheiding vaker problemen krijgen op school, meer crimineel gedrag vertonen, emotionele problemen ervaren en - in een latere fase in hun leven - vaker problemen in hun eigen relaties ondervinden.
Hulpverlening
De ouders lijden eveneens onder hun vechtscheiding. Ze schamen zich omdat ze het gevoel hebben als vader en moeder gefaald te hebben. Ze zijn er niet in zijn geslaagd een rolmodel te zijn voor hun kind. Hulpverleners kunnen de belangen van ouders en kinderen verhelderen, zodat de nadelige gevolgen beperkt blijven.
De beste resultaten worden behaald door een samenwerking tussen recht en hulp. Hulpverleners gaan aan de slag met problemen op het emotionele vlak. Mediators, advocaten en rechters proberen overeenstemming te bereiken over de juridische conflictpunten.
Meer weten?
De aanpak van vechtscheidingen vraagt om deskundige professionals die de signalen van een vechtscheiding goed herkennen en er doeltreffend op kunnen reageren.